Ο Bob Dylan, στο Like a rolling stone, ξεστομίζει το οδυνηρά αληθές
«You’re invisible now, You’ve got no secrets to conceal».
«You’re invisible now, You’ve got no secrets to conceal».
Τόσο μα τόσο αληθινό, όταν ξεπέφτεις, όταν καταρρέεις, όταν χάνεις όσα έχεις κι όσα νομίζεις πως είσαι, όταν η ερημιά και η απομόνωση κυριαρχούν, όταν νιώθεις το χαλί να φεύγει κάτω από τα πόδια σου, όταν καταλαβαίνεις ότι είσαι μόνος, αόρατος, χωρίς μυστικά.
Τα μυστικά και το μυστήριο υπάρχουν μόνο εάν υπάρχει κάποιος, κάποια, κάτι… που να καίγεται για την αποκάλυψή τους. «Κρύβουμε» κάτι όχι απαραίτητα για να μην βρεθεί, αλλά για να μας περιβάλλουν άνθρωποι που τους εξιτάρει η αναζήτηση του. Να νιώθουμε έτσι ζωντανοί, σημαντικοί, «πρόσωπα»… Αν δεν υπάρχει απολύτως κανείς να μας ψάξει, κανένας που να δίνει δεκάρα για την ύπαρξή του δικού μας μυστηρίου, αναιρείται η ίδια η έννοια της ύπαρξης μας.
Αν τα φέρει η μοίρα να απογυμνωθούμε από κάθε μυστικιστική σπουδαιότητα, αν τα μάτια δεν σταματάνε πάνω μας, αλλά «κάθονται» κάπου αλλού τότε απο-προσωπο-ποιούμαστε (προς + ωψ, ωπός-όψη, οφθαλμός), γινόμαστε «εικονικοί», «αόρατοι». Γινόμαστε αυτό που ονειρευόμασταν στα παιδικά μας χρόνια... να περνάμε μέσα από τοίχους, πόρτες, εμπόδια, όπως οι παιδικοί μας ήρωες.
Στην ενήλικη ζωή όμως το να είσαι αόρατος είναι κάτι σαν το πιο παιχνιδιάρικο τίποτα…
Τα μυστικά και το μυστήριο υπάρχουν μόνο εάν υπάρχει κάποιος, κάποια, κάτι… που να καίγεται για την αποκάλυψή τους. «Κρύβουμε» κάτι όχι απαραίτητα για να μην βρεθεί, αλλά για να μας περιβάλλουν άνθρωποι που τους εξιτάρει η αναζήτηση του. Να νιώθουμε έτσι ζωντανοί, σημαντικοί, «πρόσωπα»… Αν δεν υπάρχει απολύτως κανείς να μας ψάξει, κανένας που να δίνει δεκάρα για την ύπαρξή του δικού μας μυστηρίου, αναιρείται η ίδια η έννοια της ύπαρξης μας.
Αν τα φέρει η μοίρα να απογυμνωθούμε από κάθε μυστικιστική σπουδαιότητα, αν τα μάτια δεν σταματάνε πάνω μας, αλλά «κάθονται» κάπου αλλού τότε απο-προσωπο-ποιούμαστε (προς + ωψ, ωπός-όψη, οφθαλμός), γινόμαστε «εικονικοί», «αόρατοι». Γινόμαστε αυτό που ονειρευόμασταν στα παιδικά μας χρόνια... να περνάμε μέσα από τοίχους, πόρτες, εμπόδια, όπως οι παιδικοί μας ήρωες.Στην ενήλικη ζωή όμως το να είσαι αόρατος είναι κάτι σαν το πιο παιχνιδιάρικο τίποτα…
Μια γλυκόπικρη παραίτηση από τις φαντασιώσεις…
6 σχόλια:
θα παραθέσω μια φράση του Leo F. Buscaglia :
“It's not enough to have lived. We should be determined to live for something. May I suggest that it be creating joy for others, sharing what we have for the betterment of personkind, bringing hope to the lost and love to the lonely.”
Κοιτά ψηλά το φεγγάρι
υπάρχει γι αυτούς που είναι μόνοι
σαν να κοιτάς φωτογραφίες
απ’ το παρελθόν που σε πληγώνει
Βλέπεις και απλά λυπάσαι
Μα δεν σε νοιάζει αν είσαι μόνος
Βλέπεις μα να θυμάσαι
την μοναξιά δεν την γιατρεύει ο χρόνος
Γιατί ο χρόνος κυλάει αλλιώς εκεί ψηλά
Για εκείνους τους ανθρώπους
που το μυαλό τους και η καρδιά
ζουν χωριστά σε άλλους τόπους
Ο αόρατος άνθρωπος (Στέρεο Νόβα)
Κάποτε ο αέρας του πολέμου
Φτάνει ως εδώ με τις ράγες του τρένου
Η έρημος απ' το μυαλό ενός στρατιώτη
Τα γκρεμισμένα σπίτια στο τέλος μιας πόλης
Ο ήλιος ανατέλλει μέσα απ' τη σκόνη
Η πλάτη ενός ανθρώπου μεγαλώνει στην οθόνη
Τώρα τα μάτια μου κοιτάζουν ευρυγώνια
Κι όλες οι λέξεις στέκουν σα διαλυμένα βαγόνια
Τα πρόσωπα σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια
Τρώνε την αλήθεια με μια σιδερένια τανάλια
Κάνουν συγκρίσεις με το παγκόσμιο πρωτάθλημα
Αναλογίες που παίζουν θανάσιμα
Ανοίγοντας κάπου ένα νέο πόλεμο
Είναι σα ν' ανοίγεις Mc Donalds στην ύπαιθρο
Βρισκόμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε την τρέλα
Μια νέα παρέλαση, την εθνική διασκέδαση
Τη διεθνή διπλωματία που μοιάζει με διαφήμιση
Ένα προϊόν που προσφέρει στον πολίτη μια απόδραση
Έτσι όπως τότε που ο ουρανός σκοτείνιασε
Ήταν η πρώτη φορά που τα μάτια μου δακρύσανε...
Αστραφτερή μέρα, σαν Θεός με τυφλώνεις
Κόβεις στη μέση τη ζωή και με πληγώνεις
Όταν το δίκιο έρχεται δεύτερο μετά το πρωτάθλημα
Όταν δε ζεις τίποτα, σκέφτεσαι το διάστημα
Σημειώνω μια προσπάθεια στο ημερολόγιο του χρόνου
Ασπρίζουν ένα θύμα στη μέση του δρόμου
Ένα χαμένο κορίτσι μας κοιτάζει στα μάτια
Γυρίζει στους δρόμους ψάχνοντας παλάτια
Οι ερωτήσεις θα γίνονται κύκλοι γύρω απ' το στόχο
Δε θα μοιάζει με άνθρωπο, δε θα είναι ούτε ζώο
Οι πληγές του θα τον κάνουν να μοιάζει με άλογο
Στα νομικά χαρτιά δε θα υπάρχει πουθενά
Όσοι τον ψάχνουν θα ψάχνουν τον αόρατο άνθρωπο
Όσοι δεν τον ξέρουν θα γυρεύουν τον αόρατο άνθρωπο
Είναι ο τελευταίος σχεδόν που πλησιάζει τα σύνορα
Ζητάει άσυλο γιατί κουράστηκε απ' το τίποτα
Τώρα που οι βόμβες εκτοπίζουν τους πολίτες απ' τις πόλεις
Αγγίζεις τα λουλούδια και σχεδόν ματώνεις
Έτσι όπως τότε που ο ουρανός σκοτείνιασε
Ήταν η πρώτη φορά που τα μάτια μου δακρύσανε
Μπορεί συχνά να χανόμαστε σε παραμυθένιους κόσμους για να αποφύγουμε κάποια σκληρή πραγματικότητα, να ψάχνουμε καταφύγιο στη δική μας πραγατικότητα μέσα από υπέροχες φυγές του μυαλού...
Πρέπει όμως πάντα να χαμογελάμε, ακόμα και αν δεν μας βλέπει κανείς...
Κάθε μέρα μπορεί να γίνει όμορφη σε αυτήν εδώ τη Γελαστή Πολιτεία...
Beautiful Day - U2
"The heart is a bloom
Shoots up through the stony ground
There's no room
No space to rent in this town
You're out of luck
And the reason that you had to care
The traffic is stuck
And you're not moving anywhere
You thought you'd found a friend
To take you out of this place
Someone you could lend a hand
In return for grace
It's a beautiful day
Sky falls, you feel like
It's a beautiful day
Don't let it get away
You're on the road
But you've got no destination
You're in the mud
In the maze of her imagination
You love this town
Even if that doesn't ring true
You've been all over
And it's been all over you
It's a beautiful day
Don't let it get away
It's a beautiful day
Touch me
Take me to that other place
Teach me
I know I'm not a hopeless case
See the world in green and blue
See China right in front of you
See the canyons broken by cloud
See the tuna fleets clearing the sea out
See the Bedouin fires at night
See the oil fields at first light
And see the bird with a leaf in her mouth
After the flood all the colors came out
It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day
Touch me
Take me to that other place
Reach me
I know I'm not a hopeless case
What you don't have you don't need it now
What you don't know you can feel it somehow
What you don't have you don't need it now
Don't need it now
Was a beautiful day"
(αφιερωμένο)
Δημοσίευση σχολίου