Σκεφτήκατε άραγε πως θα ήταν να αλλάξουμε τα γνωστά παραμύθια για να καλύψουμε και την περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης; Π.χ. Στο γνωστό παραμύθι, η καλόκαρδη Χιονάτη αγοράζει ένα μήλο και με την πρώτη δαγκωματιά σωριάζεται. Το δηλητηριασμένο μήλο την κοιμίζει, ένα φιλί όμως την ανασταίνει. Δεν είναι το φιλί ενός νάνου αλλά ενός παλικαριού-πρίγκιπα δυο μέτρα. Η Χιονάτη ξυπνά και ο πρίγκιπας του 21ου αιώνα της λέει «I think I love you, do you want to contract me?» «Oh yes!». Και ο μπαμπάς βασιλιάς στην τελετή των υπογραφών να τους λέει «From now and on I call you contractors»… Τελικά μήπως κερδισμένοι είναι οι Νάνοι…που έχουν πλέον ελπίδες να γίνουν οι 7 contractors της Χιονάτης;…
Μήπως τελικά ο γάμος είναι το «παραμύθι της αέναης παιδικής μας ψυχής; Και το σύμφωνο μία συνήθης πράξη της «ελεγχόμενης» και πεζής μας καθημερινότητας;
Υ.Γ. Ευχαριστώ την παραμυθένια Άννη για την αρχική ιδέα...
